Ik heb geen religieuze overtuiging in welke zin dan ook. Als mijn tijd om is zal ik tot stof vergaan zonder inmenging van hogere machten om te oordelen over mijn aardse daden en mijn eeuwige bezigheden. En dat is maar goed ook. Want hoewel ik mijn leven leef met de beste bedoelingen, kan ik toch wel een vinkje plaatsen bij alle hoofdzonden. Ik ben enorm ijdel, kan me zonder enige terughoudendheid storten in een bacchanaal met alles erop en eraan, begeer ik bijna dagelijks wat van een ander is wat zowel hebzucht als lust omvat, kan ik uitbarsten in een woede die alle redelijkheid uitsluit en destructief is ten aanzien van serviesgoed of wat er dan ook binnen handbereik is en vind ik luiheid een opeisbaar recht. Misschien niet per sé iets om trots op te zijn maar ik maak me niet teveel zorgen om mijn eeuwigheid. Al deze 'zonden' maken mijn leven namelijk tot wat het is en daar ben ik dan weer wel trots op bij tijd en wijle, in elk geval is er een basistevredenheid die ervoor zorgt dat ik huiver bij de gedachte dát het ook echt om is dat leven van mij.
Er is echter wel iets wat zijn oorsprong vindt in diverse geloven maar nu vooral geassocieerd wordt met het Boeddhisme, en wat me fascineert; reïncarnatie. Even kort door de bocht, en niet gehinderd door verregaande kennis, maar de ziel verhuist na de dood steeds weer naar een nieuw levend wezen wat opnieuw wordt geboren. Hoe dat leven eruit ziet is afhankelijk van het karma, ofwel het goedheidsgehalte van het vorige leven. Karma is op zich al een onuitputtelijke bron van inspiratie voor fantasie. Je hoeft maar op een willekeurig stukje aarde te gaan staan en een rondje om je as te draaien om in de 360 graden die je maakt al het levends wat je ziet te analyseren op basis van deze theorie en je hebt stof tot nadenken tot Sint Juttemis. Misschien niet als je in het geografische midden van de Sahara gaat staan tenzij je je beperkt tot slecht karma. Maar dat terzijde.
Als je ziel klaar is met verhuizen en wedergeboren worden ben je uitgeblust (wat in dit geval positief is) en heb je het Nirwana bereikt alwaar je compleet vrij bent van....alles.
Mocht mijn ziel gaan verhuizen over hopelijk nog een heleboel jaren dan hoop ik dat hij (zij? het? deze?) verhuist naar bijvoorbeeld een vogel. Wel op basis van goed karma want ik wil natuurlijk geen vogelachtige worden die wel uitgerust is met vleugels maar niet kan vliegen, zoals een kip of een pinguïn. Als je in de bio-industrie danwel op de Zuidpool terecht komt, is er iets mis met je karma. Ik zou op zich tevreden zijn als een elegant mereltje. Of een dot van een pimpelmeesje met een vlijtig mannetje die een piepklein nestje voor me bouwt en onderhoudt waar ik dan mijn kleine pimpelmezeneitjes in kan warm houden, kleine pimpelmezenbaby'tjes in groot breng en leer uitvliegen. En als ik mijn koppie eens laat zien in een tuintje, dat de mensen elkaar dan wenken bij het raam en vertederd kijken naar mijn schuchtere voorkomen en zich vergapen aan mijn mooie kleuren. Maar het hoogst haalbare lijkt me toch wel een trekvogel. Eentje die echt ver weg gaat. Een stoere zwaluw. Of een nachtegaal en dan ook nog prachtig zingen ondanks al die fysieke inspanning. Ik zou de beste plekjes weten om te zijn. De mooiste bossen, geen genoegen nemen met een strookje groen in een berm naast een gore snelweg. Ik zou elke avond langs de grote rode zon vliegen, zweven op de thermiek, op volle spanwijdte om alle niet-vliegers te laten zien welke vrijheid ik heb.
Mijn ziel zou ook best eens een uitstapje mogen maken naar het andere geslacht. En dan graag een klein beetje fout. Niet een slechte, maar gewoon, een beetje ondeugend. Ik zou louter strakgesneden maatpakken dragen die een tikkie flamboyant zijn, een beetje afwijkend van de norm. Het bovenste knoopje van mijn feilloos gestreken overhemd zou ik openhouden. Ik zou charmant zijn, grappig.....nee; geestig. Nooit luidruchtig. Mysterieus en schijnbaar bescheiden. Natuurlijk heb ik een goldcard op zak die ik vaak zou gebruiken maar ik zal er nimmer mee zwaaien of pronken. Dan zou ik vrouwen op handen dragen maar me nooit aan ze binden. Heel ongezellig maar zo zou ik nou eenmaal zijn. En ik wil echt graag eens staand plassen. En ik zou naar de hoeren gaan. Dure.
En als de wedergeboorte niet afhankelijk zou zijn van tijd zou ik wel heel graag terug willen keren als hippie. Het leven op blote voeten doorbrengen in San Francisco. Met andere hippies vrijheid blijheid doen. Geloven in vrede en liefde en lsd. En me daar geen seconde zorgen over maken. Met golvende haren tot op mijn billen waarin ik elke dag een verse bloem zou steken. Collectief zorgen voor levensonderhoud door een moestuintje te onderhouden en een koe te houden voor alleen de melk tot ze dood omvalt van ouderdom want opeten zouden we de schat natuurlijk niet. Gitaar kunnen spelen en dan met de rest jammen onder de sterren bij een vuurtje. In de schaduw van een grote, oude boom liggen in het gras met mijn ogen dicht om een paar uur te werken aan mijn ademhaling en daarna van drie gebloemde rokken één nieuwe naaien. Geen wrok koesteren tegen niets of niemand en alles wat het leven me aanbood zien als iets moois om te koesteren en lief te hebben.
Ik zal het wel zien, of niet. Wat zeker is, is dat als reïncarnatie bestaat én goed en slecht karma daarmee te maken heeft, ik in het leven hiervoor de goedheid zelve geweest moet zijn....
vrijdag 26 april 2013
donderdag 18 april 2013
Nachtode
Ik hou van de nacht. De liefde gaat al ver terug en is altijd fris gebleven, heeft zich in de loop der tijd steeds weer aangepast aan de verschillende fases van mijn leven. Het begint al 's avonds, waar anderen het zonde van de dag vinden om laat op te staan, vind ik het zonde van de dag om vroeg naar bed te gaan. Het is maar net aan welke kant van de klok je voorkeur ligt. Hoe verder de klok klimt en de zon daalt, hoe mysterieuzer, stiller, mooier, avontuurlijker, spannender de sfeer wordt. De nacht filtert hard en lelijk uit alles, alles wordt softtone en slowmotion. De nacht is de dimmer op het leven.
Als kind woonde ik hoog. Als ik op mijn knietjes op bed ging zitten kon ik onder de gordijnen piepen en uren ver weg staren naar wat er allemaal niet gebeurde in de wereld waar ik overdag naar school liep, buitenspeelde, waar twee buslijnen vier keer per uur passeerden, waar stoplichten op groen en rood gingen. In de nacht stonden de bushaltes er verlaten en overbodig bij. Verlangde ik er hevig naar om het grasveldje te betreden en in de boom te klimmen die me overdag een prima uitzicht bood over vier straten, maar die in mijn nachtelijke fantasieën een monster was dat stil wachtte tot het iets of iemand op zou kunnen slokken. Het kruispunt dat overdag streng bewaakt werd door de stoplichten en berucht was om zijn onoverzichtelijkheid en waar wekelijks de hulpdiensten naartoe werden geroepen was nu nutteloos en stil. Als ik de moed had gehad had ik het graag eens kruipend in mijn pyjama, met mijn ogen dicht schuin overgestoken. Ondertussen gebeurde er niets om me heen en durfde ik mijn teen niet voorbij de rand van mijn bed te steken, bang om hem kwijt te raken aan duistere zaken.
Verlangen naar de nacht is voorpret. Dansen tot de zon opkwam boven de motorkap van de taxi die mij en mijn stukke voeten naar huis reed waar ik sliep tot de zon alweer over ziin hoogste punt was. Verlangen naar de nacht die je meeneemt naar de stilte en de leegte van de slaap, waarin niemand je kan storen, waar niemand iets van je verwacht, waar geen verplichtingen zijn.
De nacht die alles bespreekbaarder maakt dan op de dag, als alles helder is en met harde lijnen afgezet.
De nacht waarin je met een bundeltje pasgeboren baby op je tenen door het huis sluipt omdat hij nog geen benul heeft van dag en nacht en waarmee je samen in je donkere stille huis op de bank of in een schommelstoel in slaapt valt terwijl de lege fles afzakt. In de piepvroege morgen wordt je wakker van zijn handje op je gezicht en als je je ogen moeizaam opent na drie maanden dit nachtelijke ritueel en hij lacht zomaar alleen omdat hij jou ziet een gulle lach naar je maakt het niet meer uit dat je een slaaptekort van drie lichtjaren hebt en je voeten ernstig onderkoeld zijn.
De nacht waarin je avonturen beleefd, op je blote voeten door winkelstraten loopt en je verwondert over de stille wereld die het centrum van een metropool kan zijn gelijk aan het kruispunt uit mijn kinderjaren. De nacht die alles opslokt wat in de nacht moet blijven.
De nacht die altijd een uitwijkmogelijkheid biedt als er overdag geen tijd is voor gedachten, plannen, rust, rijtjes maken.
De nacht waarin je uit het raam kunt staren en je echt alleen waant maar in het illustere gezelschap van de andere slapeloze die zich achter dat ene verlichte raampje bevindt. Samen passen we op de wereld terwijl we broodjes met brie zitten te eten met de honingpot ernaast en daarna poetsen we onze tanden lekker niet meer.
woensdag 10 april 2013
10
Mijn status is op dit moment: met mijn hoofd in de mist want gebarsten hart en dat slokt nogal wat vitale mentale functies op. Wat overblijft is hard nodig voor functioneren in de categorie overig, ofwel de rest van mijn hele dagelijkse beslommeringen. Eigen schuld dat van dat hart. Even kiezen op mekaar, blijven ademhalen en op het autistische af de dagen tellen dat het duurt en dan zal de mist wel weer optrekken en mijn kledingmaat zich weer verder gaan verwijderen van mijn leeftijd (ergens bij 30) in plaats van dichterbij komen.
Onlangs werd ik ongevraagd op de hoogte gesteld van "De Mannenregels". Strekking: huilen is chanteren, trek iets straks aan dat vinden we lekker tenzij je dik bent, houd je bek tijdens Studio Sport én over de wc-bril, winkelen is stom.
Hoewel volslagen onzin, want Man: ga vooral zelf proberen met goed gevolg de wasmachine te bedienen, ontouden wie van je kroost welke tas/gymkleren/aanmeldstrookje mee moet op welke dag naar school, wie van hen daar welke activiteit heeft en daarop gekleed dient te zijn, op zaterdag verzinnen wat er de komende week op tafel moet komen aan voedzaams en gezonds en zorgen dat alle melktanden door de halfjaarlijkse keuring komen, ga zeker alsjeblieft je eigen pis van de tegels naast en achter en op het toilet/de spoelbak/de pot wegpoetsen. Maar dat terzijde. De combinatie van bovenstaand heeft mij geïnspireerd tot onderstaand. Doe er uw voordeel mee. Of niet, en wacht op de dag dat er nergens meer over gezeurd wordt, waarna het nog vele dagen, zo niet jaren zal duren eer je in de smiezen krijgt dat het vlammetje in je relatie gedoofd is.
1 Huilen
Vrouwen huilen nou eenmaal. Vaker uit frustratie en boosheid dan van verdriet. Kan je dat wegnemen, doe dat dan! Kijken we Hello Goodbye, laat ons dan en ga niet bagatalliseren. Dat die kerel van 60 op zijn Thaise vriendin van 20 staat te wachten maakt het niet minder emotioneel.
2 Verkeer
De weg vragen is geen erekwestie maar handig en nuttig.
De TomTom heeft wel gelijk.
Medeweggebruikers die zich alleen op zondag op de weg wagen hebben ook wegenbelasting betaald. Haal ze in of tel tot 10. Met hinderlijk gedrag proberen een vorm van non-verbale communicatie tot stand te brengen met een 80-jarige die strak voor zich uit kijkt is zinloos. Middelvingers, bumperkleven of inhalen en hard remmen zijn niet stoer maar zielig.
Probeer niet ons te betrekken bij je ergernis, we gaan heus niet 75 keer antwoord geven op vragen als: "Wat doet die eikel nou?" "Waarom zit die trut op de middelste baan?" of bevestigen dat de bewegwijzering niet klopt of dat een wijk onhandig gebouwd is.
3 Huishouden
Onlangs werd ik ongevraagd op de hoogte gesteld van "De Mannenregels". Strekking: huilen is chanteren, trek iets straks aan dat vinden we lekker tenzij je dik bent, houd je bek tijdens Studio Sport én over de wc-bril, winkelen is stom.
Hoewel volslagen onzin, want Man: ga vooral zelf proberen met goed gevolg de wasmachine te bedienen, ontouden wie van je kroost welke tas/gymkleren/aanmeldstrookje mee moet op welke dag naar school, wie van hen daar welke activiteit heeft en daarop gekleed dient te zijn, op zaterdag verzinnen wat er de komende week op tafel moet komen aan voedzaams en gezonds en zorgen dat alle melktanden door de halfjaarlijkse keuring komen, ga zeker alsjeblieft je eigen pis van de tegels naast en achter en op het toilet/de spoelbak/de pot wegpoetsen. Maar dat terzijde. De combinatie van bovenstaand heeft mij geïnspireerd tot onderstaand. Doe er uw voordeel mee. Of niet, en wacht op de dag dat er nergens meer over gezeurd wordt, waarna het nog vele dagen, zo niet jaren zal duren eer je in de smiezen krijgt dat het vlammetje in je relatie gedoofd is.
1 Huilen
Vrouwen huilen nou eenmaal. Vaker uit frustratie en boosheid dan van verdriet. Kan je dat wegnemen, doe dat dan! Kijken we Hello Goodbye, laat ons dan en ga niet bagatalliseren. Dat die kerel van 60 op zijn Thaise vriendin van 20 staat te wachten maakt het niet minder emotioneel.
2 Verkeer
De weg vragen is geen erekwestie maar handig en nuttig.
De TomTom heeft wel gelijk.
Medeweggebruikers die zich alleen op zondag op de weg wagen hebben ook wegenbelasting betaald. Haal ze in of tel tot 10. Met hinderlijk gedrag proberen een vorm van non-verbale communicatie tot stand te brengen met een 80-jarige die strak voor zich uit kijkt is zinloos. Middelvingers, bumperkleven of inhalen en hard remmen zijn niet stoer maar zielig.
Probeer niet ons te betrekken bij je ergernis, we gaan heus niet 75 keer antwoord geven op vragen als: "Wat doet die eikel nou?" "Waarom zit die trut op de middelste baan?" of bevestigen dat de bewegwijzering niet klopt of dat een wijk onhandig gebouwd is.
3 Huishouden
Doe gewoon eens wat uit jezelf. En ga alsjeblieft niet met een chagrijnig (of erger) triomfantelijk smoelwerk op de bank zitten wachten op een bedankje. Wij hoeven ook geen bedankje als we proberen onze gezamenlijke leefomgeving schimmelvrij te houden. En als je een puntje van kritiek te verduren krijgt, doe het dan de volgende keer beter. Als wij jouw overhemd strijken en er zitten 3 vouwen op de plek die vouwloos moet zijn zeg jij er ook wat van, of je collega's.
4 Baby's
Niet het hele vreselijke, afschuwelijke zware eerste jaar roepen: "Je hebt er nog niet veel aan hè, als vader!" Je hoeft niks 'te hebben' aan je baby. Je was er godverdorie zelf bij toen hij/zij gemaakt werd en je vond het waarschijnlijk nog leuk ook. Pak dat jankende kind ook een keer op en loop ook eens een groef in de vloerbedekking tot 2 uur 's nachts.
Niet zeggen dat je niks hoorde vannacht. Ook als dat echt waar is. Stel eens voor om je wakker te laten maken en ga je nest uit, loop ook eens door je eigen donkere koude huis denkend aan iedereen die nu wel slaapt. Je weet zelf hoe heerlijk het is te weten dat jij niet op de gekrijs af hoeft, en wij weten óók niet wat we moeten doen, dus gun je lief dat plezier ook eens. Misschien dat die hechtingen dan eerder minder pijnlijk zijn wat dan weer allemaal andere voordelen oplevert.
5 Gassen
Boeren en scheten zijn goor. Hoe zou je het vinden als wij dat de godganse dag/avond/nacht ongeneerd zouden doen? Precies. Hou je eens in of loop even naar de plee/tuin/andere plek buiten gehoorafstand.
6 Thee
Zet gewoon even een kopje thee. Is het echt teveel moeite om een paar keer een zakje in een kopje warm water op en neer te hengelen?
7 Oude koeien
Ja we onthouden alles. Niet zeiken over oude koeien of relevantie. Je hebt het zelf gezegd dus sta dan ook eens voor wat je vindt. Vervelend voor jou dat je geheugen minder goed functioneert.
8 Eerlijkheid
Als we vragen of iets leuk staat/we ergens een dikke reet in hebben/enz, dan weet je ook heus wel dat we willen horen dat dat wel/niet zo is. Zonder diplomatiek was deze wereld waarschijnlijk al eeuwen geleden binnenstebuiten gekeerd door de mensheid. Iets niet of anders zeggen is geen oneerlijkheid. Als we vragen of je veel gedronken hebt op de voetbal lieg je wel. Dus een tussenweg is niet al te lastig.
9 Vriendinnen
Ja ook als we onze vriendinnen net gesproken hebben kan er nog iets dringends zijn wat direct besproken moet worden. Door dat te doen kunnen we ons een mening vormen over dingen of tot inzichten komen die wat meer kleur hebben dan wanneer we alleen op ons eilandje in de Stille Zuidzee conclusies gaan zitten trekken. Roddel is vuig maar noodzakelijk en houdt ons scherp. Als jij er een bende van hebt gemaakt helpen zij ons overeind en slepen ons niet 10 achtereenvolgende nachten langs kroegen en discotheken om onze geest af te laten stompen en laten ons vervolgens in ons eigen vuil onze roes uitslapen om daarna tot de conclusie te komen dat er niets veranderd is aan de situatie. Ze zetten thee/drinken wijn/brengen soep/verschonen je bed/bedenken nog wat extra nare eigenschappen van jou.
En ja, we praten ook over ons sexleven, eerlijk.
10 Luister
Luister.
4 Baby's
Niet het hele vreselijke, afschuwelijke zware eerste jaar roepen: "Je hebt er nog niet veel aan hè, als vader!" Je hoeft niks 'te hebben' aan je baby. Je was er godverdorie zelf bij toen hij/zij gemaakt werd en je vond het waarschijnlijk nog leuk ook. Pak dat jankende kind ook een keer op en loop ook eens een groef in de vloerbedekking tot 2 uur 's nachts.
Niet zeggen dat je niks hoorde vannacht. Ook als dat echt waar is. Stel eens voor om je wakker te laten maken en ga je nest uit, loop ook eens door je eigen donkere koude huis denkend aan iedereen die nu wel slaapt. Je weet zelf hoe heerlijk het is te weten dat jij niet op de gekrijs af hoeft, en wij weten óók niet wat we moeten doen, dus gun je lief dat plezier ook eens. Misschien dat die hechtingen dan eerder minder pijnlijk zijn wat dan weer allemaal andere voordelen oplevert.
5 Gassen
Boeren en scheten zijn goor. Hoe zou je het vinden als wij dat de godganse dag/avond/nacht ongeneerd zouden doen? Precies. Hou je eens in of loop even naar de plee/tuin/andere plek buiten gehoorafstand.
6 Thee
Zet gewoon even een kopje thee. Is het echt teveel moeite om een paar keer een zakje in een kopje warm water op en neer te hengelen?
7 Oude koeien
Ja we onthouden alles. Niet zeiken over oude koeien of relevantie. Je hebt het zelf gezegd dus sta dan ook eens voor wat je vindt. Vervelend voor jou dat je geheugen minder goed functioneert.
8 Eerlijkheid
Als we vragen of iets leuk staat/we ergens een dikke reet in hebben/enz, dan weet je ook heus wel dat we willen horen dat dat wel/niet zo is. Zonder diplomatiek was deze wereld waarschijnlijk al eeuwen geleden binnenstebuiten gekeerd door de mensheid. Iets niet of anders zeggen is geen oneerlijkheid. Als we vragen of je veel gedronken hebt op de voetbal lieg je wel. Dus een tussenweg is niet al te lastig.
9 Vriendinnen
Ja ook als we onze vriendinnen net gesproken hebben kan er nog iets dringends zijn wat direct besproken moet worden. Door dat te doen kunnen we ons een mening vormen over dingen of tot inzichten komen die wat meer kleur hebben dan wanneer we alleen op ons eilandje in de Stille Zuidzee conclusies gaan zitten trekken. Roddel is vuig maar noodzakelijk en houdt ons scherp. Als jij er een bende van hebt gemaakt helpen zij ons overeind en slepen ons niet 10 achtereenvolgende nachten langs kroegen en discotheken om onze geest af te laten stompen en laten ons vervolgens in ons eigen vuil onze roes uitslapen om daarna tot de conclusie te komen dat er niets veranderd is aan de situatie. Ze zetten thee/drinken wijn/brengen soep/verschonen je bed/bedenken nog wat extra nare eigenschappen van jou.
En ja, we praten ook over ons sexleven, eerlijk.
10 Luister
Luister.
Abonneren op:
Posts (Atom)